เนื่องจากสภาวะเศรษฐกิจ ปัญหาผู้ก่อการร้ายคุกคาม และปัญหาครอบครัวแตกแยก
ในเขตจังหวัด ชายแดนภาคใต้ได้แก่  ปัตตานี ยะลา นราธิวาส  ที่เพิ่มมากขึ้น ทำให้เด็กอยู่ใน
สภาพกำพร้า อนาถา ถูกทอดทิ้ง และขาดผู้อุปการะ เลี้ยงดูที่เหมาะสม การศึกษาไม่สมควร
แก่วัยอาจก่อให้เกิด ปัญหาสังคมต่อไปได้
          รัฐบาลได้เล็งเห็นความสำคัญในเรื่องนี้    จึงได้ก่อตั้งสถานสงเคราะห์เด็กปัตตานีขึ้น
โดยเปิดดำเนิน การเมื่อวันที่  25  ตุลาคม  2522  มีเด็กในอุปการะครั้งแรก  90  คน  เป็นเด็ก
ทั้ง  ชาย-หญิง  อายุ 6-18  ปี   ต่อมาในปี 2523  ได้มีเด็กเพิ่มขึ้นเป็นจำนวน  237  คนโดยรับ เด็กจาก 14 จังหวัดภาคใต้ด้วย  และได้ยกเลิกการรับอุปการะเด็กชาย  เมื่อปี   พ.ศ.  2544  
เนื่องจาก มีสถานสงเคราะห์เด็กชายในภาคใต้  จำนวน  3  แห่ง   คือ  นครศรีธรรมราช ,
ยะลา และนราธิวาส
             สถานสงเคราะห์แห่งนี้จึงเป็นศูนย์กลางรับอุปการะเฉพาะเด็กหญิงอายุ  7-18 ปี 
ใน 14 จังหวัดภาคใต้ โดยมีเป้าหมายรับเด็กไม่เกิน  200  คน